Sonorystyka Kazimierza Serockiego

35,00 

Tomasz Kienik

Wrocław 2016

Na stanie

Opis

 

Prezentowana praca jest rozszerzoną wersją dysertacji doktorskiej poświęconej sonorystycznej twórczości Kazimierza Serockiego. Dzieła tego kompozytora zostały poddane normatywnej i deskryptywnej analizie, przeprowadzonej w kontekście podświadomych związków wysokościowo-barwowych. Badaniu poddano także architektonikę uwzględniającą takie związki oraz zaproponowano typologię układów dwunastotonowych. Książka zawiera również dyskusję nad pojęciami „sonorystyka” i „Polska Szkoła Kompozytorska” oraz odnosi się do historycznej i współczesnej recepcji twórczości Kazimierza Serockiego.

„Ukazanie w zakończeniu rozprawy różnego rodzaju wyrafinowanych korelacji między szczegółowymi parametrami analizy pokazuje bogactwo spostrzeżeń Autora, dotyczące całkowicie niespodziewanego systemu wewnętrznych sensów sonorystycznego dzieła muzycznego. […] Praca jest w pełni oryginalną monografią napisaną o muzyce Kazimierza Serockiego: porusza kluczowe kwestie jego warsztatu kompozytorskiego, może mieć istotne znaczenie dla przyszłych syntez poświęconych historii polskiej tradycji muzycznej XX wieku, w ambitny i znaczący sposób rozwija metodologię badań sonologicznych”.

– z recenzji prof. dra hab. Macieja Gołąba

 

Tomasz Kienik, ur. 1976 w Zielonej Górze, jest absolwentem teorii muzyki (1999) i kompozycji w klasie prof. Zygmunta Herembeszty (2000) w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Doktorat z nauk o sztuce (pod kierunkiem dra hab. Andrzeja Tuchowskiego) uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim (2008). Ukończył Podyplomowe Studia Muzyki Filmowej, Komputerowej i Twórczości Multimedialnej w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (2012). Jest adiunktem w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu i nauczycielem przedmiotów teoretycznomuzycznych w średnim szkolnictwie muzycznym. W latach 1999–2013 związany był także z Wydziałem Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Brał udział w wielu konferencjach naukowych w Polsce i za granicą, jest autorem publikacji poświęconych muzyce XX i XXI wieku.

 

Książka zawiera płytę CD z Aneksem danych analitycznych i komentarzy.

 

Informacje dodatkowe

Waga 684 g

Spis treści

  SPIS TREŚCI   Wykaz skrótów Od autora Wprowadzenie Struktura badań i metodologia, źródła i inspiracje Rozdział I. Kazimierz Serocki i jemu współcześni. Historyczno-polityczne, kulturowe i techniczne uwarunkowania przemian języka muzycznego 1.1. Socrealizm a polska twórczość kompozytorska w latach 1945–1955 1.2. Czas przełomu roku 1956. Kształtowanie się nowych postaw artystycznych. Zagadnienie awangardy 1.3. Twórczość Kazimierza Serockiego na tle awangardy Rozdział II. Kompozytor i jego środowisko. Kazimierz Serocki i polska szkoła kompozytorska 2.1. Z biografii kompozytora 2.2. Polska szkoła kompozytorska. Pro kontra 2.3 Kazimierz Serocki a polska szkoła kompozytorska Rozdział III. Dzieło sonorystyczne – problemy historyczne, definicyjne, analityczne oraz perspektywy badawcze 3.1. O nowych jakościach brzmieniowych 3.2. Ku sonorystyce – o rozwoju poczucia barwy dźwięku 3.3. Przegląd muzykologicznych definicji dzieła sonorystycznego 3.4. Twórczość Serockiego w świetle definicji sonorystyki 3.5. Dzieło sonorystyczne i twórczość Kazimierza Serockiego wobec współczesnych nurtów analizy i interpretacji Rozdział IV. Normatywna analiza związków wysokościowo-barwowych w twórczości Kazimierza Serockiego 4.1. Przedmiot badań i charakterystyka normatywnej metody analitycznej 4.2. Dane ilościowe i wykresy porównawcze. Wykresy i komentarze 4.3. Opis wyników analizy i wstępne wnioski z rezultatów badań 4.3.1. Segmenti 4.3.2. A piacere 4.3.3. Freski symfoniczne 4.3.4. Continuum 4.3.5. Forte e piano 4.3.6. Dramatic story 4.3.7. Swinging music 4.3.8. Fantasmagoria 4.3.9. Fantasia elegiaca 4.3.10. Impromptu fantasque 4.3.11. Concerto alla cadenza 4.3.12. Arrangements 4.3.13. Ad libitum 4.4. Wnioski szczegółowe Rozdział V. Układy dwunastotonowe wobec barwy dźwięku 5.1. Klasyfikacja dwunastotonowych układów wysokościowych wobec barwy dźwięku 5.2. Kształtowanie struktur dwunastotonowych 5.2.1. Segmenti 5.2.2. A piacere 5.2.3. Freski symfoniczne 5.2.4. Continuum 5.2.5. Forte e piano 5.2.6. Dramatic story 5.2.7. Swinging music 5.2.8. Fantasmagoria 5.2.9. Fantasia elegiaca 5.2.10. Impromptu fantasque 5.2.11. Concerto alla cadenza 5.2.12. Arrangements 5.2.13. Ad libitum 5.3. Deskrypcja układów dwunastotonowych – podsumowanie Rozdział VI. Problemy formy. Wnioski końcowe 6.1. „Segmentowość” formy wobec wysokości dźwięku i jego barwy 6.1.1. Segmenti 6.1.2. A piacere 6.1.3. Freski symfoniczne 6.1.4. Continuum 6.1.5. Dramatic story 6.1.6. Forte e piano 6.1.7. Swinging music 6.1.8. Fantasmagoria 6.1.9. Fantasia elegiaca 6.1.10. Impromptu fantasque 6.1.11. Concerto alla cadenza 6.1.12. Arrangements 6.1.13. Ad libitum 6.2. Problem formy – podsumowanie 6.3. Muzyka Serockiego – dwanaście idei Rozdział VII. Wokół problemu recepcji historycznej i współczesnej 7.1. Warsztat kompozytorski i język dźwiękowy 7.2. Estetyka i wyrazowość 7.3. Forma utworu 7.4. Percepcja słuchacza 7.5. Prestiż kompozytora i satysfakcja publiczności 7.6. Aspekty dokumentacyjne 7.7. Dzieło muzyczne wobec cech osobowości kompozytora 7.8. Teraźniejszość muzyki Serockiego Zakończenie Bibliografia
  1. Literatura dotycząca Kazimierza Serockiego
  2. Literatura podstawowa
  3. Literatura uzupełniająca
  4. Źródła internetowe